Opis
Książka przedstawia sylwetkę polskiego dyplomaty Tadeusza Skowrońskiego i kierowanego przez niego Poselstwa RP w Rio de Janeiro (1938–1945). Droga T. Skowrońskiego do placówki brazylijskiej przebiegała w asyście postaci znanych z kart podręczników, stąd poprzez biografię i pisarstwo bohatera tej publikacji można lepiej poznać niektóre fakty z historii Polski pierwszej połowy XX wieku, a także obserwować świat z „drugiego końca”, a przede wszystkim II wojnę światową, rozgrywającą się gdzieś indziej, niż jesteśmy do tego (generalnie) przyzwyczajeni. Ponadto, choć mowa jest o spojrzeniu jednostkowym, z dala od przyjętego, klasycznego historiograficznego jądra (w postaci rozważań nad sylwetkami wybitnych przywódców i nad tzw. głównymi nurtami), czytelnik ujrzy kulturowy standard tamtej epoki, „podglądając” udającego się za ocean przedstawiciela Starego Kontynentu, rozpoznającego nieznaną przestrzeń przez pryzmat przyjętych w Europie pojęciowych struktur, rozróżniających „centrum” i „peryferie” cywilizacji.
